Jeszcze niecałe pół wieku temu fobia zaliczana była do tajemniczych zaburzeń, o nieznanej etiologii. Aktualnie schorzenie to należy do najlepiej poznanych i opisanych zaburzeń psychologicznych.

Definicja fobii

Fobia należy do grupy zaburzeń nerwicowych, które charakteryzuje rozmaita symptomatyka. Przyjmuje się, że fobia: „jest uporczywą reakcją strachu, której rozmiary pozostają w znacznej dysproporcji do wielkości faktycznego zagrożenia” (Martin Seligman)

Do osiowych objawów fobii zaliczany jest uporczywy lęk przed określonymi przedmiotami, zdarzeniami czy zjawiskami (np. pogodowymi). Gdyby wierzyć statystykom to, w ciągu całego życia, na fobię cierpi około 11 procent społeczeństwa.

Objawy fobii

Symptomy fobii są zróżnicowane pod względem siły oddziaływania.

Aby rozpoznać fobię należy stwierdzić u osoby chorej:

  • uporczywy strach przed określonymi przedmiotami, zdarzeniami lub zjawiskami,
  • świadomość tego, że przeżywany strach jest bezzasadny,
  • nieodparte pragnienie unikania przedmiotu, sytuacji lub zjawiska, który wywołuje strach.

Dodatkowo lekarz powinien wykluczyć inne zaburzenia psychiczne, w tym np. nerwicę natręctw.

Osoba cierpiąca na fobię mogą zaobserwować u siebie różne objawy somatyczne przy zatknięciu się z bodźcem wywołującym lęk, m.in.: kołatanie serca, nudności, drżenie mięśni, zaburzenia mowy, zawroty głowy, przyśpieszenie tętna czy suchość w ustach.

Rodzaje fobii

Są różne odmiany fobii. Do najczęściej występujących wśród populacji ludzi zalicza się: strach przed otwartymi przestrzeniami (agorafobia) oraz fobię społeczną. W klasyfikacji DSM-IV występuję rozróżnienie fobii na specyficzną i sytuacyjną. Do fobii specyficznych zalicza się strach: przed konkretnymi zwierzętami, nieożywionymi obiektami lub śmiercią.

Do fobii specyficznych zalicza się strach: przed konkretnymi zwierzętami, nieożywionymi obiektami lub śmiercią

Do fobii specyficznych zalicza się strach: przed konkretnymi zwierzętami, nieożywionymi obiektami lub śmiercią

Istnieje wiele rodzajów fobii, których nazwy są rzadko komu znane. Na dobrą sprawę, trudno stwierdzić, ile jest odmian fobii, dlatego że liczba ta wciąż rośnie. Do mało rozpowszechnionych fobii zalicza się, m.in.: aestafobię – strach przed latem, duksofobię – strach przed szefem czy turofobię – strach przed serem.

Agorafobia

Najczęstszą diagnozowaną prze lekarzy fobią jest agorafobia, która w dosłownym tłumaczeniu znaczy tyle, co strach przed rynkiem miejskim. Najprościej rzecz ujmując agorafobia to lęk przed otwartą przestrzenią, jednak zaburzenie to jest nieco bardziej skomplikowane, niż by się mogło wydawać. Osoby cierpiące na agorafobię boją się podróżować publicznymi środkami transportu czy wychodzić samotnie z domu.

Ostra postać agorafobii diagnozowana jest stosunkowo rzadko, a co ciekawe dotyczy ona w większości kobiet. W literaturze można znaleźć doniesienia o samoistnych przypadkach remisji choroby, jednak osoby cierpiące na agorafobię powinny uzyskać specjalistyczną pomoc.

Jak leczyć fobię?

Fobia należy do grupy zaburzeń lękowych, które z powodzeniem można wyleczyć. Osoby cierpiące na ostrą postać fobii powinny podjąć leczenie, choćby po to, aby podwyższyć swój komfort życia. Należy pamiętać, że strach, który towarzyszy temu schorzeniu może zakłócać zarówno publiczną, jak i prywatną sferę życia osoby cierpiącej na fobię.

Za jedną ze skuteczniejszych metod leczenia fobii uważa się systematyczną desensytyzację. Metoda ta składa się z trzech faz, a mianowicie z: treningu relaksacyjnego, budowania hierarchii lęków oraz przeciwwarunkowania. Dzięki desensytyzacji pacjent uczy się samodzielnie wprowadzać w stan relaksacji w sytuacji, kiedy narażony jest na działanie bodźca lękotwórczego.

Skuteczność w leczeniu fobii wykazują też inne metody wypracowane w nurcie behawioralno-poznawczym, m.in.: modelowanie, zanurzenie oraz terapia implozyjna.

Co to jest fobia?, 5.0 out of 5 based on 2 ratings

Informacje o artykule
Kategorie:

Wyraź swoją opinię o tym artykule
BEZWARTOŚCIOWYPOMÓGŁ MI +1 (1)