Do leków przeciwdepresyjnych można zaliczyć szereg związków o budowie pierścieniowej. Najpopularniejsze z nich to antydepresanty trójpierścieniowe bardzo podobne pod względem budowy cząsteczek do leków neuroleptycznych pochodnych fenotiazyny i tioksantenu.
Historia i różnice
W lecznictwie pojawiły się już w 1957 roku (imipramina) i ordynowane są do chwili obecnej. Stosowane są w leczeniu depresji i nerwicy, znoszeniu lęku, a także moczeniu nocnym.
Przeciwdepresyjny mechanizm działania tych farmaceutyków wynika ze wzrostu stężenia noradrenaliny i serotoniny w układzie nerwowym, dzięki hamowaniu zwrotnego wychwytu tych amin. Leki te niestety posiadają wiele działań niepożądanych chociażby bóle głowy, nudności suchość w ustach,, drżenie, omamy, bezsenność. Mogą także wywoływać stany maniakalne u chorych, a także być przyczyną chęci dokonania prób samobójczych.
Obecnie są coraz częściej zastępowane przez czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, które mają taki sam mechanizm działania i podobne wskazania terapeutyczne jednak są znacznie mniej toksyczne.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniem do stosowania czteropierścieniowych antydepresantów jest padaczka, gdyż ich zażywanie może częściej powodować napady drgawek.