Wkładka wewnątrzmaciczna (zwana także spiralą), choć jest niewielka i niepozorna, staje się coraz popularniejszą formą antykoncepcji. Zarówno wkładka miedziana, jak i  hormonalna, cieszą się uznaniem kobiet, które cenią sobie wygodę i skuteczność.

Brak obaw przed przypadkową ciążą, brak konieczności pamiętania o codziennym zażywaniu tabletki, brak niepożądanych skutków terapii hormonalnej i brak przymusu stosowania prezerwatyw – to jedne z najważniejszych cech spirali. Dodatkowym atutem wkładki są jej łatwość założenia i długi efekt antykoncepcyjny. Wkładkę zakłada się na okres od trzech do nawet dziesięciu lat.

Spiralę najczęściej umieszcza się w macicy podczas menstruacji (większa odporność na ból, większe rozszerzenie szyjki macicy). Zabieg przeprowadza lekarz ginekolog, a samo założenie wkładki nie trwa dłużej niż pół godziny.

Komu najbardziej polecana jest wkładka?

Większość  ginekologów uważa, iż spirala jest odpowiednią formą antykoncepcji dla kobiet, które pierwszy poród mają już za sobą. Twierdzą, że założenie wkładki u nieródki, może spowodować komplikacje, które w przyszłości mogą przyczynić się do problemów z zajściem w ciążę, a nawet do niepłodności.

Dodatkowo lekki stan zapalny, który powoduje ciało obce, jakim jest spirala, może przyczynić się do niedrożności jajowodów, a te mogą (choć nie muszą) powodować problemy w poczęciu. Jednak współczesna medycyna wychodzi młodym kobietom naprzeciw i nieródki mają możliwość założenia specjalnych, mniejszych wkładek, które są bezpieczniejsze i mniej ingerujące w organizm.

Wkładka wewnątrzmaciczna powinna być używana przez kobiety, które współżyją ze stałymi partnerami. Nie chroni ona bowiem przed chorobami, przenoszonymi drogą płciową. Prawidłowo założona wkładka chroni przed ciążą w 98%, a wskaźnik Pearla wynosi 0,2 – 0,8.

Na czym polega działanie wkładki?

Spirala najczęściej ma kształt litery T. Najbardziej powszechne są wkładki z domieszką srebra (silne właściwości antybakteryjne i plemnikobójcze) lub takie, które zawierają hormony (Mirena). Działanie wkładki nie jest do końca znane. Przyjmuje się, że:

  • organizm traktuje wkładkę jako ciało obce, powodując lekki stan zapalny. To z kolei sprawia, że zmieniają się właściwości śluzu, który staje się gęstszy i mniej przystępny dla plemników. Plemniki poruszają się wolniej i… przeważnie są niezdolne do zapłodnienia,
  • ramiona wkładki blokują drogę plemnikom,
  • mechaniczne działanie wkładki blokuje poruszanie się jaja i plemników,
  • miedź działa plemnikobójczo.

Wkładki, które mają w swoim składzie progesteron hamują jajeczkowanie i utrudniają zagnieżdżanie się zarodka.

Zalety wkładki

  • natychmiastowy efekt antykoncepcyjny,
  • brak konieczności stosowania dodatkowego zabezpieczenia (wysoka skuteczność działania) – kobiety, które mają wielu partnerów powinny używać prezerwatywy.
  • powrót do płodności po jej wyjęciu,
  • mniejsze ryzyko endometriozy i raka szyjki macicy,
  • możliwość stosowania przez matki karmiące,
  • zakłada się ją już trzy miesiące po porodzie,
  • nie stanowi przeciwwskazań dla osób chorych na cukrzycę,
  • bywa metodą antykoncepcji postkoitalnej (awaryjnej).

 

Czy wkładka ma jakieś skutku uboczne?

Tak. Przede wszystkim nawracające stany zapalne pochwy i choroby przydatków. Niepokojące upławy, świąd, ból lub pieczenie, powinny zaalarmować kobietę, że coś jest nie tak. Spirala wydłuża także czas trwania miesiączki. Bywa, że menstruacja jest boleśniejsza niż zwykle. Wkładki hormonalne mogą powodować objawy podobne do stosowania tabletek antykoncepcyjnych (przybieranie na wadze, huśtawki nastrojów, zmniejszone libido). Choć wkładki dość dobrze chronią przed niechcianą ciążą, to jednak wciąż istnieje ryzyko ciąży pozamacicznej.

W przypadku zajścia w ciążę pomimo stosowania spirali, można spróbować usunąć wkładkę, ale zabieg może spowodować poronienie. Pozostawienie wkładki w ciele kobiety nie powinno zagrażać zdrowiu i życiu płodu. Podczas porodu spirala wypada razem z łożyskiem.

 

Uwagi dodatkowe

Zdarza się, że wkładka ulegnie przesunięciu lub wypadnie i wtedy oczywiście jej efekt antykoncepcyjny pryśnie jak bańka mydlana. Najczęściej wkładki wypadają u nieródek lub u kobiet w pierwszych trzech miesiącach stosowania tej formy antykoncepcji. Aby zapobiec wypadnięciu wkładki, należy sprawdzać położenie nitek w pochwie po każdej menstruacji, a także chodzić na wizyty kontrolne do ginekologa (najlepiej co pół roku). Stosowanie tamponów również powinno zostać dogłębnie przemyślane, gdyż wraz z wyciąganiem tamponu, można niechcący złapać nieodpowiednie sznureczki i sprawić, że wkładka wysunie się z pochwy.

Wkładki mają określony czas działania. Ich za długie stosowanie może doprowadzić do przesunięcia się wkładki, urwania nitek, a także do niechcianej ciąży. Wkładkę usuwa się podczas miesiączki. Po zabiegu należy powstrzymać się od współżycia przez 3-4 dni. Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań, a kobieta jest zdecydowana, by kontynuować tę metodę antykoncepcji, ginekolog może założyć kolejną spiralę po miesiącu od jej wyjęcia.

 

Bibliografia

  • Porady lekarza rodzinnego – Antykoncepcja, Wydawnictwo Literat (konsultacje medyczne lek. Jolanta Piekarczyk)
  • Włodzimierz Fijałkowski, „Miłość, prokreacja, odpowiedzialność”
  • Jessyca Falcour, „O miłości ogólnie, o seksie szczególnie”

 

Jak działa wkładka wewnątrzmaciczna?, 4.0 out of 5 based on 1 rating

Informacje o artykule
Kategorie:

Wyraź swoją opinię o tym artykule
BEZWARTOŚCIOWYPOMÓGŁ MI +11 (11)