Xetanor

Xetanor – Epizody depresyjne umiarkowane do ciężkich. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Zaburzenia lękowe. Fobia społeczna.

Opis

Informacja o produkcie

  • Nazwa handlowa: Paroxetinum
  • Producent: Glenmark
  • Postać: Tabletki powlekane

Opis substancji czynnych

Substancją czynną jest paroksetyna

Dostępność

Lp Nazwa Postać Dawka Opakowanie Podmiot odpowiedzialny
1 Xetanor 20mg tabl.powl. 0,02 g 100 tabl.
GLENMARK PHARMACEUTICALS S.R.O.
2 Xetanor 20mg tabl.powl. 0,02 g 20 tabl.
GLENMARK PHARMACEUTICALS S.R.O.
3 Xetanor 20mg tabl.powl. 0,02 g 30 tabl.
GLENMARK PHARMACEUTICALS S.R.O.
4 Xetanor 20mg tabl.powl. 0,02 g 60 tabl.
GLENMARK PHARMACEUTICALS S.R.O.
5 Xetanor 30mg tabl.powl. 0,03 g 100 tabl.
ACTAVIS NORDIC A/S
6 Xetanor 30mg tabl.powl. 0,03 g 20 tabl.
ACTAVIS NORDIC A/S
7 Xetanor 30mg tabl.powl. 0,03 g 30 tabl.
ACTAVIS NORDIC A/S
8 Xetanor 30mg tabl.powl. 0,03 g 60 tabl.
ACTAVIS NORDIC A/S

Ciąża

Z niektórych badań epidemiologicznych wynika, że stosowanie paroksetyny w pierwszym trymestrze ciąży wiąże ze zwiększonym ryzykiem wrodzonych wad rozwojowych, szczególnie układu sercowo-naczyniowego (np. ubytki w przegrodzie międzykomorowej lub w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca). Mechanizm tych zmian jest nieznany. Z danych wynika, że ryzyko urodzenia dziecka z wadą układu sercowo-naczyniowego w wyniku narażenia na działanie paroksetyny stosowanej przez matkę w ciąży, wynosi mniej niż 2/100 w porównaniu do spodziewanego wskaźnika występowania tego rodzaju wad rozwojowych w populacji ogólnej wynoszącego około 1/100.

Paroksetyna może być stosowana w ciąży tylko wtedy, kiedy istnieją bezwzględne wskazania. U kobiet w ciąży lub u kobiet, które planują ciąże lekarz powinien rozważyć alternatywną metodę leczenia. Należy unikać nagłego przerwania stosowania paroksetyny w ciąży.

Należy obserwować noworodki, których matki kontynuowały przyjmowanie paroksetyny w późnym okresie ciąży, zwłaszcza w trzecim trymestrze.

U noworodków, których matki stosowały paroksetynę w późnym okresie ciąży, mogą wystąpić następujące objawy: zaburzenia oddechowe, sinica, bezdech, drgawki, wahania temperatury ciała, trudności w pobieraniu pokarmu, wymioty, hipoglikemia, hipertonia, hipotonia, hiperrefleksja, drżenie, drżączka ze zdenerwowania, drażliwość, letarg, nieustanny płacz, senność i trudności w zasypianiu. Objawy te mogą być spowodowane działaniem serotoninergicznym lub mogą wystąpić jako objawy z odstawienia. W większości przypadków powikłania ujawniają się natychmiast lub wkrótce (<24 godzin) po porodzie.

Z badań epidemiologicznych wynika, że stosowanie w ciaży leków z grupy SSRI, szczególnie w późnym okresie ciąży, może zwiększać ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodka (ang. PPHN – Persistant Pulmonary Hypertension of the Newborn). Zaobserwowane ryzyko wynosi około 5 przypadków na 1000 ciąż. W ogólnej populacji obserwuje się 1 do 2 przypadków PPHN na 1000 ciąż.

badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na rozród, ale nie wykazały bezpośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodnika lub płodu, przebieg porodu lub rozwoju pourodzeniowy.

Przed zastosowanie każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Karmienie piersią

Paroksetyna w niewielkiej ilości jest wydzielana do mleka kobiecego. W opublikowanych badaniach, stężenia paroksetyny w surowicy niemowląt karmionych piersią byłby niewykrywalne (<2 ng/ml) lub bardzo małe (<4 ng/ml) i u tych niemowląt nie obserwowano oznak działania leku. Jeśli nie przewiduje się objawów, można rozważyć karmienie piersią.

Przed zastosowanie każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Możliwie działania niepożądane

Bardzo często: nudności; zaburzenia seksualne (w tym impotencja i zaburzenia wytrysku nasienia, brak orgazmu). Często : zmniejszenie apetytu lub anoreksja; senność, bezsenność; zawroty głowy, drżenie; zamazane widzenie; ziewanie; zaparcie, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej; pocenie się; osłabienie. Niezbyt często: nieprawidłowe krwawienie w obrębie skóry (wybroczyny, plamica) i błon śluzowych (w tym krwawienia z przewodu pokarmowego); splątanie, pobudzenie, niepokój, depersonalizacja, nerwowość; niedociśnienie; wymioty; wysypka skórna, świąd; zatrzymanie moczu, jaskra. Po zakończeniu leczenia paroksetyną mogą wystąpić objawy odstawienne (szczególnie w przypadku nagłego odstawienia) obejmujące: zawroty głowy, zaburzenia czucia, zaburzenia snu, pobudzenie lub niepokój, nudności, drżenia, splątanie i pocenie się. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych.

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zalecane jest przyjmowanie leku rano podczas posiłku. Tabletki powinny być raczej połykane w całości lub przepołowione i popijane płynem niż rozgryzane. Uwaga! Podczas stosowania leku należy unikać spożywania alkoholu. Nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z epizodem depresyjnym. Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego. Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem. Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta. Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na paroksetynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Preparat zawiera lecytynę sojową, która może być źródłem białka sojowego – u pacjentów uczulonych na orzeszki ziemne lub soję, mogą wystąpić reakcje uczuleniowe. Przeciwwskazane jest stosowanie paroksetyny jednocześnie z inhibitorami MAO. W wyjątkowych okolicznościach linezolid (antybiotyk, który jest odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO) można stosować w skojarzeniu z paroksetyną pod warunkiem, że możliwe jest prowadzenie ścisłej kontroli objawów zespołu serotoninowego oraz monitorowanie ciśnienia tętniczego krwi. Leczenie paroksetyną można rozpocząć: 2 tyg. po zakończeniu stosowania nieodwracalnych inhibitorów MAO lub co najmniej 24 h po zakończeniu stosowania odwracalnych inhibitorów MAO (np. moklobemidu, linezolidu, chlorku metylotionony). Co najmniej 1 tydz. powinien upłynąć od zakończenia leczenia paroksetyną do rozpoczęcia leczenia jakimkolwiek inhibitorem MAO. Nie należy stosować paroksetyny jednocześnie z tiorydazyną. Nie należy stosować paroksetyny w skojarzeniu z pimozydem.

Ulotka

Link do ulotki

Uwaga!

Serwis nie zastępuje wizyty w gabinecie lekarskim i nie służy samoleczeniu.

Serwis nie zawiera porad medycznych oraz sposobów leczenia, dlatego też przed zmianą oraz zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem bądź farmaceutą.

Serwis nie popiera żadnego konkretnego leku, apteki lub producenta. Serwis nie ponosi odpowiedzialności ani nie gwarantuje zgodności danych, cen bądź innych informacji zawartych na stronie. Przed rozpoczęciem stosowania lub zmianą leku należy zasięgnąć porady lekarza.

Fotografie, nazwy handlowe, znaki towarowe, komentarze i loga firmy zawarte na stronie zamieszczane są w celach demonstracyjnych i należą do ich właścicieli.