Dominacja i bezwzględne podporządkowanie sobie partnera w sypialni może być objawem sadyzmu seksualnego, który znany jest, odkąd ludzie uprawiają seks. Czy takie zachowanie nawet wobec bliskiej osoby świadczy o wymagającej terapii chorobie?

Nazwa sadyzm pochodzi od nazwiska żyjącego na przełomie XVIII i XIX wieku francuskiego markiza i pisarza Donatiena Alphonse Francois de Sade’a. Fascynowały go pierwotne instynkty człowieka i w swoich dziełach szczegółowo opisywał przemoc jako źródło przeżyć o charakterze seksualnym.

Czym jest sadyzm?

Sadyzm jest parafilią, czyli zaburzeniem preferencji seksualnych. Cechuje się powtarzalnym wybieraniem aktywności seksualnej obejmującej sprawianie co najmniej jednego z doznań takich jak ból, upokarzanie czy krępowanie.

Sadyzm seksualny

Sadyzm jest parafilią, czyli zaburzeniem preferencji seksualnych.

 

O problemie świadczy uzależnienie się od odczuwania satysfakcji seksualnej wyłącznie w efekcie dominacji i podporządkowania sobie partnera oraz – w efekcie – zaniedbanie życia rodzinnego, zawodowego czy towarzyskiego.

Czy to choroba?

Sadyzm oficjalnie został uznany za zaburzenie i widnieje w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych pod kodem ICD – 10 oraz w klasyfikacji zaburzeń psychicznych DSM-IV Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

Czy to choroba?

Sadyzm oficjalnie został uznany za zaburzenie i widnieje w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych pod kodem ICD – 10.

Współcześnie jednak w środowiskach medycznych na całym świecie prowadzone są dyskusje nad wykreśleniem sadyzmu z klasyfikacji chorób. Pionierem w tym działaniu była Szwecja, która przestała uznawać sadyzm za chorobę w 2009 roku.

Stadia zaburzenia

Skąd wiadomo, że ktoś jest sadystą seksualnym? W pierwszej fazie do głosu dochodzą ukryte skłonności sadystyczne. Miejsce delikatnej gry wstępnej zajmuje znieważanie partnera, a także podgryzanie różnych części jego ciała.

Stadia zaburzenia

Skąd wiadomo, że ktoś jest sadystą seksualnym?

Dopóki obie strony wyrażają na to zgodę, a zachowania sadystyczne nie nasilają się, nie można mówić o problemie zdrowotnym, a raczej realizacji naturalnych popędów związanych z seksem. U niektórych osób uwidacznia się jednak drugie stadium zaburzenia charakteryzujące się występowaniem zaspokojenia seksualnego w połączeniu seksu z wyzwiskami, wiązaniem, biciem czy drapaniem drugiej osoby i zmuszaniem jej do czynności, których ona nie chce wykonywać. Ostatni etap to sytuacja, w której nie dochodzi do kontaktu z narządami płciowymi drugiej osoby, a mimo tego w efekcie poniżania partnera sadysta osiąga orgazm.

Męski i żeński sadyzm

U mężczyzn parafilia ta objawia się najczęściej aktami fizycznymi, takimi jak krępowanie, drapanie, gryzienie, a w skrajnych przypadkach bicie czy zmuszanie do seksu.

Kobiecy sadyzm

U mężczyzn parafilia ta objawia się najczęściej aktami fizycznymi, takimi jak krępowanie, drapanie, gryzienie, a w skrajnych przypadkach bicie czy zmuszanie do seksu.

U kobiet natomiast sadyzm objawia się głównie w psychicznych formach agresji, takich jak celowe doprowadzanie do podniecenia drugiej osoby, a następnie jej odtrącenie. Warto wiedzieć, że celowe okrucieństwo podczas zbliżeń może świadczyć nie o sadyzmie, a o zaburzeniu osobowości, np. psychopatii.

Czy to się leczy?

Terapia silnych preferencji sadomasochistycznych jest utrudniona, gdyż zaburzenie w ostatnim stadium dotyczy nie tylko sfery seksualności, ale także osobowości.

Czy to się leczy?

Terapia silnych preferencji sadomasochistycznych jest utrudniona, gdyż zaburzenie w ostatnim stadium dotyczy nie tylko sfery seksualności, ale także osobowości.

Leczenie najczęściej podejmuje się, gdy partner sadysty seksualnego nie chce uczestniczyć w życiu seksualnym na zasadach określonych przez dominującą osobę. Polega ono na indywidualnej bądź grupowej psychoanalizie, a także czasami wprowadzeniu farmakoterapii obniżającej popęd seksualny. Po takiej terapii istnieje duża szansa, że uda się ograniczyć realizację fantazji sadystycznych i pozostawić w życiu intymnym pary tylko te elementy, które akceptuje druga strona.


Informacje o artykule
Kategorie:

Wyraź swoją opinię o tym artykule
BEZWARTOŚCIOWYPOMÓGŁ MI 0 (0)