Antykoncepcję możemy podzielić na mechaniczną, naturalną i chemiczną. Nazwa „metody naturalne” wzięła się stąd, iż do ich stosowania nie potrzeba żadnych urządzeń ani substancji. Takie sposoby zapobiegania ciąży są jedynymi metodami antykoncepcji, akceptowalnymi przez Kościół katolicki. Polegają one na powstrzymywaniu się od współżycia w ogóle lub na zaprzestanie uprawiania seksu w dni, które mogą zakończyć się poczęciem.

Żeby określić, kiedy występują takie dni, stosuje się różne metody, np. sprawdzanie temperatury, badanie śluzu.

Czym jest wstrzemięźliwość?

Jedną z metod naturalnych jest wstrzemięźliwość. Niektórzy kwestionują tę metodę, nie uważając jej za metodę zapobiegania ciąży. Wstrzemięźliwość to powstrzymanie się od stosunków płciowych. W praktyce oznacza to, że para po prostu przestaje uprawiać seks.

Wstrzemięźliwość może mieć miejsce w wybranych dniach w miesiącu (w dni płodne) lub być stosowana cały czas. W ramach wstrzemięźliwości mogą mieścić się takie formy pieszczot, które nie kończą się aktem płciowym. Może to być np. petting, czyli pobudzanie stref erogennych, znajdujących się w dolnej części ciała, lub necking – wyszukiwanie wrażliwych miejsc w górnej części ciała. Dzięki temu partnerzy mogą w pewnym stopniu zaspokajać swoje potrzeby seksualne bez stosunku. Dla wielu par jest to bardzo wygodne – nie ma ryzyka zajścia w ciążę, bo nie ma fizycznego kontaktu między ich narządami płciowymi. Nie ma też grzechu, wynikającego z braku wstrzymywania się z inicjacją płciową przed ślubem, dla osób, które chcą żyć w czystości.

Jakie są przyczyny stosowania tej metody antykoncepcji?

Przyczyn może być wiele. Przeważnie są one związane z niechęcią do stosowania powszechnie występujących metod antykoncepcji. Najczęściej zdarza się tak, kiedy dziewczyna nie może zażywać pigułek albo nie chce tego robić z pobudek zdrowotnych.

Uważa, że pigułki hormonalne szkodzą jej zdrowiu, powodują liczne działania niepożądane i mogą w przyszłości spowodować problemy z zajściem w ciążę. Podobnie jest w przypadku spirali. Kiedy kobieta planuje w przyszłości potomstwo, często boi zdecydować się na wkładkę wewnątrzmaciczną. Obawia się, że ciało obce spowoduje powikłania, które mogą kiedyś zaowocować problemami w zajściu lub donoszeniu ciąży. Gdy dziewczyna jest mocno wierząca, uważa, że antykoncepcja jest grzechem, dlatego nie dąży do zbliżenia.

Również mężczyźni często wzbraniają się przed używaniem antykoncepcji. Uważają, że seks z prezerwatywą nie spełnia ich oczekiwań. Że czują niedosyt. Że nie czują satysfakcji i spełnienia. Że kondom tylko im przeszkadza. Wtedy decydują się na wstrzemięźliwość, by uniknąć przymusu zakładania kondoma, ale i również, by uniknąć nieplanowanej ciąży.

Jakie są zalety wstrzemięźliwości?

Metoda jest tania, gdyż nie musimy kupować tabletek, pigułek ani prezerwatyw. Jest dostępna dla każdego – każdy może ją stosować. Jest łatwa w stosowaniu – wystarczy po prostu unikać zbliżenia. Nie ma środków ubocznych (chyba, że frustracja z braku seksu…).

Kolejną zaletą jest brak przeciwwskazań do jej stosowania – każdy może wyrzec się współżycia. I na koniec – jest popierana przez Kościół katolicki, co ma duże znaczenie dla wierzących i bogobojnych osób.

Jakie są minusy?

Brak chęci na współżycie rzadko dotyczy mężczyzn. Oni zdecydowanie częściej czują ochotę na seks i na ogół mają większy popęd seksualny niż kobiety. Dlatego to głównie mężczyźni odczuwają negatywne skutki, wynikające z braku współżycia.

Wstrzemięźliwości seksualnej ma przede wszystkim wpływ na psychikę i relacje partnerów. Do negatywnych konsekwencji wstrzemięźliwości należą:

  • nadmierne pobudzenie seksualne – osoba, która nie może rozładować swojej energii seksualnej, cierpi z powodu nadmiaru popędu płciowego. Może to powodować liczne frustracje, a nawet wybuchy złości i agresji.
  • powoduje poczucie dystansu – stosunek płciowy między dwojgiem zakochanych ludzi powoduje wytwarzanie oksytocyny, czyli tak zwanego hormonu przywiązania. Oksytocyna, choć jest głównie odpowiedzialna za przebieg porodu i karmienie piersią, służy też nawiązaniu odpowiedniej więzi międzyludzkiej. Zarówno między matką, a nowonarodzonym oseskiem, jak i między partnerami. Seks pozwala na wyrażenie swoich uczuć, na nawiązanie lepszych relacji, na poczucie bliskości i zaufania. Kiedy go nie ma – możemy zwyczajnie czuć się zaniedbani.
  • pozbawia związek czułości – oczywiście można się pieścić bez penetracji, jednak dla wielu osób do osiągnięcia pełnej rozkoszy potrzebny jest pełen stosunek. Pieszczoty mogą u takich osób tylko zaognić ochotę na seks.
  • może osłabiać wzajemną miłość – wstrzemięźliwość wstrzemięźliwością, ale co kiedy jedna osoba poczuje się niekochana i zaniedbywana? Kiedy zacznie zadawać sobie pytania „A co jeśli już go nie pociągam?”.
  • rodzi poczucie chłodu, osamotnienia – seks sprawia, że czujemy się bezpieczni i kochani. Kiedy go zabraknie – może dojść do ochłodzenia relacji, a nawet do oziębłości płciowej.

Podsumowanie

Wstrzemięźliwość płciowa jest dość specyficzną formą antykoncepcji. Nie każdy zdecyduje się na całkowite lub nawet częściowe zrezygnowanie ze współżycia. Czasem warto zastanowić się, czy naprawdę warto. Czy argument, że możemy uniknąć wpadki przekonuje ludzi do stosowania tej metody? Raczej nie.

Osoby, które chcą uniknąć niechcianej ciąży nie chcą równocześnie całkowicie rezygnować z seksu. Chodzi im o takie współżycie, które nie skończy się ciążą, a nie takie, którego… nie ma.

Bibliografia

  • G. Południewski, O. Skwiecińska „Jak uniknąć ciąży. Poradnik antykoncepcji”.
  • Broszura „Porady lekarza rodzinnego – antykoncepcja”, konsultacje medyczne – lek. Jolanta Piekarczyk,
  • Dr A. Tamborini „Kobieta intymna”
Czy wstrzemięźliwość może być uznana za metodę antykoncepcji?, 5.0 out of 5 based on 1 rating

Informacje o artykule
Kategorie:

Wyraź swoją opinię o tym artykule
BEZWARTOŚCIOWYPOMÓGŁ MI 0 (0)