Pokrzywdzony bądź jego rodzina w przypadku śmierci pacjenta, by dochodzić swoich praw może zwrócić się do Rzecznika Praw Pacjenta, dyrektora placówki leczniczej, Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej lub wnieść sprawę do sądu.
Odpowiedzialność za błędy i uchybienia lekarzy
Zgodnie z prawem zakład leczniczy ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zatrudnionych w nim lekarzy. W związku z tym na wszystkich placówkach leczniczych spoczywa obowiązek posiadania ubezpieczania odpowiedzialności cywilnej. Za uchybienia lekarzy zakłady lecznicze ponoszą odpowiedzialność w dwojaki sposób:
- W przypadku, gdy placówka służby zdrowia zatrudnia lekarza na podstawie umowy o pracę to właśnie zakład leczniczy, a nie medyk ponosi odpowiedzialność cywilną za uchybienia lekarza. Jednak pracodawca może domagać się roszczenia zwrotnego od swojego pracownika(lekarza) za poniesione straty, jednak rekompensata nie może być wyższa niż trzykrotne wynagrodzenie lekarza.
- Jeżeli zawini lekarz, który zatrudniony jest w placówce leczniczej na kontrakcie (na podstawie umowy cywilnoprawnej) odpowiedzialność cywilną za zawinione szkody ponoszą na równi zakład leczniczy i lekarz.
Odrębnie można rozważać przypadek lekarza prowadzącego prywatną praktykę leczniczą, gdyż w tym wypadu on sam jest jakby placówką leczniczą i pacjent może domagać się odszkodowania właśnie od niego. Ponadto, gdy w prywatnym gabinecie zatrudniony jest personel pomocniczy lekarz również ponosi odpowiedzialność za przewinienia swojego personelu.
Zakłady lecznicze – odpowiedzialność odszkodowawcza
Zakłady lecznicze poniosą odpowiedzialność nie tylko za szkody wyrządzone przez lekarzy, ale także te zawinione przez personel pomocniczy.
Odpowiedzialność odszkodowawcza zakładu leczniczego wynikająca z nieprawidłowego funkcjonowanie oraz winy organizacyjnej.
Ubieganie się o odszkodowanie
Pacjenci oraz ich rodziny (w przypadku zgonu chorego) mogą ubiegać się o odszkodowania od zakładów leczniczych z następujących powodów:
- zwlokę w udzieleniu pomocy lekarskiej, jeśli okaże się, że ta pomoc mogła być skuteczna jeśli zostałaby udzielona w odpowiednim czasie;
- nieuzasadnioną odmową przyjęcia osoby chorej do szpitala;
- brak odpowiedniej liczby specjalistów niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania placówki zdrowotnej;
- zaniedbania dotyczące higieny i bezpieczeństwa w trakcie opieki nad chorym (np. zakażenia szpitalne, urazy doznane w szpitalu nie związane z chorobą na która pacjent jest leczony tj. groźny upadek);
- używanie wadliwego lub niesprawnego sprzętu medycznego i pomocniczego;
- nie zapewnienie pacjentowi właściwych i godnych warunków leczenia;
- zbyt małą dostępność do środków leczniczych, wyrobów medycznych, a także niedostatki techniczne spowodowane brakiem fachowej aparatury służącej do diagnozy i terapii pacjentów;
- niedostateczną identyfikację chorych i ich części ciała (np. pomylenie pacjentów, lub części ciała podlegających zabiegom operacyjnym);
- szeroko rozumianych strat moralnych.
Źródła
- Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
- Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej
- Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie obowiązkowego
- ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą
- Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej
- Kodeks cywilny
- Kodeks pracy
