Najczęstszą przyczyną powstawania lęku uogólnionego jest zbyt mała ilość neuroprzekaźnika GABA. Jest to substancja wydzielana przez synapsy komórek nerwowych, które pozwalają na przekazywanie sygnałów pomiędzy komórkami nerwowymi.

Lęk uogólniony, zwany również zespołem lęku uogólnionego, jest zaburzeniem psychicznym, które należy do grupy zaburzeń lękowych. To schorzenie, które objawia się patologicznym strachem przed nieznaną przyszłością. Osoba chora ma tendencje do notorycznego zamartwiania się i tworzenia negatywnych scenariusz swojej przyszłości. Czym jeszcze objawia się ta choroba oraz jak sobie z nią radzić?

Czym objawia się lęk uogólniony?

Osoba chora na lęk uogólniony odczuwa nieustanny strach przed nieznaną przyszłością i ciągle towarzyszy jej poczucie zagrożenia. Ma tendencje do notorycznego zakładania, iż jej samej, bądź też jej najbliższym, przytrafi się w przyszłości coś niedobrego. Należy jednak zaznaczyć, iż chory nie ma żadnych realistycznych przesłanek, które mogłyby zwiastować jakieś wydarzenie, ale bazuje wyłącznie na swoich wewnętrznych, niczym nieuzasadnionych, przeczuciach.

W związku z czym, osoba chora ma tendencje do przesadnej i niemalże obsesyjnej dbałości o bezpieczeństwo swoje i swoich najbliższych. Może próbować sprawować kontrolę nad życiem i decyzjami, jakie podejmują jej bliscy, co bywa dla nich bardzo uciążliwe. Charakterystycznym dla lęku uogólnionego jest fakt, iż patologiczny lęk zwiększa się w stresowych sytuacjach, a staje się mniejszy, kiedy chory odczuwa względy komfort i spokój psychiczny.

Charakterystycznymi objawami dla lęku uogólnionego są również objawy fizjologiczne, takie jak:

  • ból brzucha,
  • ból głowy i karku,
  • nudności i wymioty,
  • przyśpieszona akcja serca,
  • podenerwowanie, irytacja i drażliwość,
  • problemy z pamięcią i koncentracją,
  • notoryczne uczucie zmęczenia.

Należy zaznaczyć, iż schorzenie, jakim jest lęk uogólniony, to choroba, która pojawia się głównie u osób w starszym wieku. Częściej dotyka również kobiet niż mężczyzn.

Jakie są przyczyny choroby?

Najczęstszą przyczyną powstawania lęku uogólnionego jest zbyt mała ilość neuroprzekaźnika GABA. Jest to substancja wydzielana przez synapsy komórek nerwowych, które pozwalają na przekazywanie sygnałów pomiędzy komórkami nerwowymi. Prowadzi to do zaburzeń w neuroprzekaźnictwie, co może właśnie powodować lęk uogólnionym.

Ponadto lęk uogólniony nierzadko:

  • jest powodowany przez różnego rodzaju traumatyczne przeżycia i wydarzenia,
  • pojawia się u dzieci, których rodzice cierpieli na zaburzenia psychiczne, takie jak panika czy stany lękowe,
  • występuje razem z depresją.

Jak leczyć lęk uogólniony?

W przypadku, gdy objawy charakterystyczne dla lęku uogólnionego trwają dłużej niż przez okres 6 miesięcy, a poziom ich nasilenia rośnie, konieczna staje się wizyta u specjalisty, tj. psychologa lub psychiatry.

Leczenie polega najczęściej na podaniu choremu leków przeciwdepresyjnych SSRI, czyli selektywnych inhibitorów serotoniny, a także leków przeciwlękowych i innych leków psychotropowych. Ponadto zasadniczym elementem leczenia jest psychoterapia. Należy również pamiętać, iż im szybciej choroba zostanie zdiagnozowana, tym krótszy będzie czas oczekiwania na jej rezultaty.

Jakie są inne typy lęków?

Należy zaznaczyć, iż poza lękiem uogólnionym, wyróżnia się również inne typy lęków. Zalicza się do nich:

  • napady paniki

Napady paniki to rodzaj lęku, który pojawia się niespodziewanie, bez żadnej przyczyny. Chory odczuwa lęk, który uniemożliwia mu złapanie powietrza i któremu towarzyszy kołatanie serca, drętwienie rąk, ból głowy oraz zwiększona potliwość. Taki napad trwa od kilku do kilkunastu minut, po czym całkowicie ustępuje. W zaawansowanej chorobie, może dochodzić nawet do kilku napadów paniki dziennie.

  • fobia

Fobia jest z kolei przesadnym lękiem przed różnego rodzaju przedmiotami, sytuacjami czy zwierzętami. Ten typ lęku jest na granicy ogólnie przyjętej normy i doświadcza go wiele osób. Co istotne, w większości przypadków nie zaburza on ich codziennego funkcjonowania.

  • lęk społeczny

W przypadku lęku społecznego, osoby chory odczuwają lęk przed publicznym odzywaniem się, jedzeniem i innymi sytuacjami, w których mogliby być poddani ocenie znajomych. W przypadku tego schorzenia, objawy mają podobny charakter do tych, występujących w atakach paniki. Pojawia się nadmierna potliwość, uczucie suchości w ustach i czerwienienie się twarzy. Osoba chora to najczęściej introwertyk, który unika dużych spotkań, w trakcie których mogłyby wystąpić opisane wyżej objawy.

  • choroba natręctw

Choroba natręctw to schorzenie objawiające się obsesyjnymi myślami, których efektem są natrętne czynności, tak zwane kompulsje. Chory obawia się zabrudzenia, ma tendencje do bardzo dokładnego mycia rąk czy też sprawdzania czegoś określoną ilość razy. Co ważne, osoba chora ma świadomość swojego schorzenia, jednak nie potrafi kontrolować swoich myśli, przez co nie może przestać wykonywać i powtarzać danych czynności.


Informacje o artykule
Kategorie:

Wyraź swoją opinię o tym artykule
BEZWARTOŚCIOWYPOMÓGŁ MI +2 (2)