Kiła, zwana również syfilisem, jest jedną z poważnych chorób wenerycznych. Do zakażenia nią może dojść podczas kontaktu płciowego lub drogą przezłożyskową – kiła wrodzona. Wywołują ją bakterie krętka bladego.
Problem kiły wciąż aktualny!
Kiła została, najprawdopodobniej, sprowadzona na nasz kontynent z obszaru dzisiejszego Haiti przez marynarzy w XV w. W przeszłości była częstą chorobą, powodującą śmierć lub trwałe kalectwo. Jednak, rozwój medycyny i środków antykoncepcyjnych sprawił, iż obecnie jest ona mniej powszechna. Nie oznacza to jednak, że takiego problemu nie ma wcale. Światowa Organizacja Zdrowia podaje, iż co roku odnotowuje się około 12 milionów zachorowań na całym świecie.
Kto jest najbardziej narażony?
W skali wiekowej najbardziej narażone są kobiety, które ukończyły 18 rok życia, a nie skończyły 25 lat oraz mężczyźni w przedziale wiekowym 34 – 40. Dodatkowo, osoby, które prowadzą bogate życie seksualne i często zmieniają partnerów oraz homoseksualiści. Zauważono również częstsze zachorowania wśród ludzi bardzo ubogich oraz narkomanów.
Stadia i objawy kiły
Kiła przez bardzo długi czas może mieć utajoną postać, przez co ludzie nią zainfekowani, często wiele lat o tym nie wiedzą. W przebiegu tej choroby wenerycznej wyróżnia się 4 stadia:
- Kiła pierwotna. Ten etap choroby trwa od około 6 do 9 tygodnia od momentu zakażenia. Pojawia się niewielkie owrzodzenie, niewywołujące bólu, po którym zostaje stwardniała blizna. Powiększają się węzły chłonne.
- Kiła wtórna. Przypada na okres od 9 do 16 tygodnia od momentu zakażenia. Podczas tego etapu rozwoju choroby pojawia się wiele objawów. Najczęściej spotykane są jednak bóle głowy i gardła, wysypka (w szczególności na głowie i kończynach), wciąż powiększone węzły chłonne oraz bolesne rany, z których wypływa zakaźna wydzielina. Zdarzają się także przypadki, gdy dochodzi do zapalenia opon mózgowych.
- Kiła utajona. Podczas trwania tego etapu choroba przechodzi w stadium, w którym nie daje żadnych objawów, ale wciąż sieje spustoszenie w ludzkim organizmie. Może on trwać nawet kilka lat.
- Kiła późna. Tu pierwszym, najbardziej widocznym, objawem są guzy na ciele chorego. Następnie zauważalne stają się zaburzenia w funkcjonowaniu narządów chorego – serca, mózgu oraz wątroby. Niezorientowanie się o chorobie może doprowadzić do nieodwracalnego wyniszczenia organizmu, a w następstwie do śmierci zarażonego.
Diagnostyka i leczenie kiły
Kiła zostaje rozpoznana przez lekarza w pierwszej kolejności na podstawie charakterystycznych zmian skórnych. Dla potwierdzenia wstępnej diagnozy pobiera się wymaz z owrzodzonych zmian, by następnie poddać próbkę badaniom mikroskopowym oraz testom na obecność bakterii krętka bladego. Dodatkowo, pobiera się w tym celu także krew.
Chorobę tę najłatwiej jest wyleczyć w czasie trwania dwóch pierwszych stadiów. Wykorzystuje się w tym celu, przede wszystkim, antybiotyki. Niemożliwym jest wyleczenie samoistne lub poprzez zastosowanie domowych metod.
