+8 (8)
Każdy mężczyzna bardzo dba o swoją dumę i nieszczególnie chętnie dzieli się swoimi problemami ze znajomymi, czy zwłaszcza z lekarzem, jeśli chodzi o chorobę. Największy wstyd musi pokonać większość mężczyzn, gdy dotknęły go problemy związane z męskością. Niestety, ze względu na coraz większą rozwiązłość płciową, choroby układu rozrodczego i narządów płciowych są coraz bardziej popularne. Jedną z chorób, na którą zapada wielu panów jest choroba Peyroniego. W grupie największego ryzyka znajdują się tutaj panowie po 50. roku życia. Czym się objawia choroba? Jak się ją leczy i co powinniśmy zrobić, gdy wystąpią pierwsze symptomy tej choroby? Odpowiedzi na te i jeszcze wiele innych pytać znaleźć można w dalszej części tekstu.
Krótka historia choroby Peyroniego oraz podstawowe informacje
Choroba Peyroniego – powodowana najczęściej przez mikrourazy, czy nieprawidłowo wyleczoną chorobę weneryczną (grzybicę penisa, czy zapalenie prącia), dotykająca panów po 50. roku życia. Odkryta i opisana po raz pierwszy w roku 1743 roku, przez francuskiego chirurga François de la Peyroniego.
Choroba ta nazywana jest także włóknistym stwardnieniem członka, czy stwardnieniem ciał jamistych członka. W skrajnych przypadkach może powodować znaczne skrzywienie penisa i uniemożliwić, lub bardzo skomplikować współżycie seksualne.
Objawy choroby Peyroniego
Choroba Peyroniego jest najczęściej powodowana przez nieprawidłowe wyleczenie ran na penisie, czy nieprawidłowo wyleczonej choroby wenerycznej. Nie można jednoznacznie stwierdzić, że tylko to jest przyczyną wystąpienia tej choroby.
Mechanizm powstawania stwardnienia wydaje się dość prosty-jeśli penis zostaje zraniony, po zagojeniu występuje zazwyczaj blizna, która może powodować nienaturalne wygięcie penisa w czasie wzwodu. Rany na penisie są najczęściej skutkiem współżycia seksualnego. Gdy zdiagnozujemy u siebie objawy choroby (wygięcie członka w prawo, lewo, w górę lub w dół), oraz zobaczymy zniekształcenie przypominające nieco kształtem klepsydrę, z dużym prawdopodobieństwem dotknęła nas choroba Peyroniego.
Inne objawy tego schorzenia, to ból i odchylanie się, oraz opadanie penisa w czasie erekcji. Po stwierdzeniu u siebie takich objawów, należy udać się do lekarza rodzinnego i powiedzieć mu o swoim problemie, a ten zazwyczaj da nam skierowanie do lekarza specjalisty.
Wizyta u lekarza
Wizyta u lekarza polega przede wszystkim na przeprowadzeniu badania pacjenta. Zaczyna się ono zazwyczaj od wywiadu z pacjentem, podczas którego lekarz dowiaduje się, jak wygląda penis pacjenta we wzwodzie i czy w czasie erekcji coś pacjentowi dolega. Po wywiadzie wykonuje się zazwyczaj badania fizykalne, pozwalające zlokalizować i ocenić wielkość i ilość blizn (bo to zazwyczaj one powodują chorobę Peyroniego). Następnie następuje sprawdzenie długości penisa, oraz w niektórych gabinetach, badanie tkanek miękkich za pomocą aparatu USG. Badanie USG zazwyczaj wykonywane jest po badaniu fizykalnym, gdy to nie pozwoli stwierdzić blizn na penisie. Celem badania USG jest potwierdzenie, lub wykluczenie zmian miażdżycowych w penisie, mogących odpowiadać za taki stan rzeczy.
Po wizycie – czyli kilka słów o leczeniu
Leczenie choroby Peyroniego możliwe jest na dwa sposoby. Pierwszy z nich, to leczenie farmakologiczne, polegające na podawaniu bezpośrednio do penisa środków hamujących rozwój kolagenu. Kolagen jest białkiem, które odpowiada za bliznowacenie się ran, dlatego jego obecność tu nie jest pożądana. Chorobę Peyroniego można leczyć też paliatywnie, lub poprzez przyjmowanie witaminy E, w przypadku, gdy jedynymi objawami są ból i poczucie dyskomfortu.
Czasami zdarza się, że leczenie farmakologiczne nie przynosi pożądanych efektów. Wtedy niezbędne jest leczenie zabiegowe. Jest ono już nieco trudniejsze i przede wszystkim bardziej inwazyjne dla pacjenta. W czasie zabiegu, wycinane są blaszki, które uniemożliwiają prawidłowe działanie narządu. W skrajnych, wykrytych bardzo późno przypadkach, nawet leczenie operacyjne nie przynosi pożądanych efektów. Stąd nasuwa się wniosek, że warto samodzielnie badać swojego penisa, by wykryć chorobę na tyle wcześnie, aby możliwe było jej całkowite wyleczenie za pomocą środków farmakologicznych.
Jak unikać choroby Peyroniego?
Chociaż nie jest jeszcze znana dokładna przyczyna występowania tej choroby, możemy dziś stwierdzić, że jedną z głównych, niekoniecznie bezpośrednich przyczyn jest niewyleczona infekcja, czy choroba weneryczna, bądź uraz członka.
Choroba ta może być powodowana także poprzez występowanie zmian miażdżycowych w członku. Jak zatem unikać choroby Peyroniego? Nie ma na to niestety jednoznacznego sposobu, ważne jest, aby zapobiegać najczęstszym przyczynom występowania tej choroby. Zatem należy zachować szczególną ostrożność w czasie namiętnego współżycia, by nadmiernie nie uszkodzić penisa, oraz unikać możliwości zarażenia się chorobą weneryczną. Czyli należy dbać o higienę intymną, oraz unikać korzystania z publicznych toalet, czy basenów, gdyż tam najłatwiej jest złapać grzybicę, która jest jedną z najczęstszych chorób wenerycznych, diagnozowanych u mężczyzn. Ważne jest też, by unikać miażdżycy, bo i ona jest jedną z przyczyn występowania tej choroby. Należy zatem patrzeć, co się je i unikać produktów wysokotłuszczowych.
Szczególnie ostrożni i czujni powinni być panowie po 50 roku życia, gdyż to właśnie ta grupa wiekowa, jest najbardziej narażona na pojawienie się choroby.
Jaki jest cel leczenia tej choroby?
Chociaż choroba Peyroniego nie zagraża życiu mężczyzny, zdecydowanie umniejsza jego komfort. Niekontrolowana, może doprowadzić nawet do impotencji, dlatego głównym powodem jej leczenia jest chęć przedłużenia aktywności seksualnej. Panowie, którzy zauważyli u siebie objawy tej choroby i poddali się leczeniu odpowiednio wcześnie, mogą dłużej i lepiej uprawiać seks ze swoimi partnerkami.
Podsumowanie
Choroba Peyroniego nie jest chorobą zagrażającą w żaden sposób życiu pacjenta. Jednak jej leczenie jest niezbędne, jeśli myślimy o łóżkowej długowieczności. Chociaż leczenie nie trwa tydzień, czy dwa tygodnie, lecz zdecydowanie dłużej, warto się jego podjąć, celem poprawienia swojego komfortu. Zniekształcenie penisa, które można nazwać chorobą Peyroniego, dotyka głównie mężczyzn po 50 roku życia.
Badania pokazują, że aż 3,5% panów po ukończeniu 53 roku życia ma problem z tą chorobą. Wcześnie wykryta, może zostać całkowicie wyleczona poprzez stosowanie środków farmakologicznych (zastrzyki do penisa, czy przyjmowanie witaminy E). Natomiast późniejsze jej wykrycie niestety zobowiązuje do leczenia operacyjnego. Wyróżnia się 3 typy leczenia operacyjnego: korekcja sposobem Nestbita, wycięcie zmiany wraz z uzupełnieniem ubytku, oraz trzecia możliwość: wszczepienie penisa. Ta trzecia metoda stosowana jest jedynie do niwelowania zmian, powodujących problemy z erekcją.
Aby uniknąć tej choroby, warto się samodzielnie badać, poprzez obserwacje optyczną członka, zwłaszcza w czasie wzwodu.
