+60 (230)
W Polsce oraz w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej transmężczyzn (biologicznych kobiet zmieniających płeć na męską) jest 4-7 razy więcej niż transkobiet (biologicznych mężczyzn zmieniających płeć na żeńską), dodatkowo w społeczeństwie funkcjonują osoby ze stwierdzonym zespołem dezaprobaty płci.
Niezbędna diagnoza
Zdiagnozowanie zaburzeń tożsamości płciowej jest procesem długotrwałym i wymagającym licznych konsultacji lekarskich, m.in. internistycznych, endokrynologicznych, psychiatrycznych i psychologicznych, a także chirurgicznych. Jest to jednak konieczne, by uzyskać pewność, że poczucie przynależności do drugiej płci jest trwałe.
Zdiagnozowanie zaburzeń tożsamości płciowej jest procesem długotrwałym i wymagającym licznych konsultacji lekarskich
Dopiero na tej podstawie można postawić diagnozę transseksualizmu, która uprawnia do legalnego przeprowadzenia terapii hormonalnej oraz operacyjnej korekcji genitaliów. Jak wygląda taki zabieg chirurgiczny u transkobiet? Z czego formuje się żeńskie narządy u biologicznych mężczyzn? Czy po operacji dawny penis przypomina kobiecą waginę?
Operacja krok po kroku
Operacja zmiany płci, czyli SRS (ang. sex reassignment surgery), u transkobiet polega na uformowaniu genitaliów przypominających kobiece z męskiego penisa. Najpierw chirurg usuwa jądra, prawie całe nasieniowody, a także ciało gąbczaste oraz mosznę. Nie wycina natomiast gruczołu prostaty, który odpowiedzialny jest m.in. za skuteczne trzymanie moczu.
Operacja zmiany płci u transkobiet polega na uformowaniu genitaliów przypominających kobiece z męskiego penisa
Kolejnym krokiem jest stworzenie łechtaczki z czubka penisa wraz z jego naturalnym unerwieniem. Dzięki temu możliwe będzie odczuwanie przyjemności, a nawet orgazmu łechtaczkowego podczas stosunku. Na końcu lekarz ze skóry napletka oraz moszny tworzy pochwę, która zostaje przyszyta do otrzewnej. Po zabiegu konieczna jest długa rekonwalescencja oraz noszenie w waginie specjalnego balonika, dzięki któremu nie będzie ona zarastać.
Czy widać różnicę?
Jak przekonują seksuologowie oraz osoby, które przeszły operację zmiany płci z męskiej na żeńską, w bardzo wielu przypadkach wygląd stworzonej przez chirurga waginy nie różni się zbytnio od tej naturalnej. Wyczuwalne są jednak różnice podczas zbliżenia – uformowana pochwa jest mniej elastyczna, płytsza oraz węższa niż u biologicznej kobiety.
Jak przekonują seksuologowie oraz osoby, które przeszły operację zmiany płci z męskiej na żeńską, w bardzo wielu przypadkach wygląd stworzonej przez chirurga waginy nie różni się zbytnio od tej naturalnej
W większości przypadków w momencie podniecenia dochodzi do wydzielania płynu pochwowego z gruczołów opuszkowo-cewkowych. Tylko u 1/3 osób po korekcji genitaliów z męskich na żeńskie może być konieczne stosowanie lubrykantów do nawilżenia pochwy w czasie stosunku. Nie wpływa to jednak negatywnie na odczuwanie satysfakcji seksualnej. Transkobieta po zabiegu SRS, dzięki stworzonej z żołędzi penisa łechtaczce, przeżywa orgazm łechtaczkowy. Według statystyk, nawet 80 proc. osób po tego typu zabiegu stwierdza poprawę w zakresie seksualności w porównaniu do czasu sprzed operacji, co wynika z wydłużenia i zintensyfikowania odczuwania przyjemności.
