+28 (58)
Depresja jest chorobą, z którą boryka się wielu ludzi. Często bagatelizowana, gdyż jej objawy przypisywane są zmęczeniu, frustracji, złemu samopoczuciu.
Do najczęstszych symptomów towarzyszących temu schorzeniu zaliczamy:
- obniżenie nastroju
- przygnębienie
- smutek
- zahamowania psychiczne
- zaburzenia snu
- zmiana apetytu prowadząca do nadmiernego przyrostu lub spadku wagi
- lęki
- tendencje samobójcze
- fizyczne dolegliwości bólowe nie mające konkretnej przyczyny
Jeśli większość z tych objawów utrzymuje się ponad 2 tygodnie, a obniżony nastrój utrudnia funkcjonowanie w codziennym życiu należy rozpocząć walkę z tą podstępną chorobą. Najlepiej wybrać się po poradę do lekarza, który po wnikliwej analizie stanu pacjenta będzie mógł dopasować odpowiednie dla niego leki przeciwdepresyjne. Farmaceutyki powinny być, indywidualnie dobrane do stanu chorego oraz z uwzględnieniem wszystkich współistniejących dolegliwości, a także predyspozycji organizmu.
Poniżej znajduje się opis najpopularniejszych antydepresantów ordynowanych przez specjalistów. Poszczególne leki różnią się mechanizmem, czasem, siłą działania oraz działaniami niepożądanymi.
Trójpierścieniowe leki przeciw depresyjne (TLPD)
Są podstawową grupą leków stosowanych w zwalczaniu depresji, wpływają pobudzająco na nastrój, znoszą lęk, a w przypadku zahamowań psychicznych działają odhamowująco lub psychotonicznie. Znalazły zastosowanie w leczeniu nerwic obsesyjnych i depresji, a także pomagają zwalczać hipokinezję towarzyszącą chorobie Parkinsona. Ponadto TLPD używane są w terapii: zespołu natręctw, bólu psychogennego, lęku napadowego oraz moczenia nocnego u dzieci. Mechanizm działania tej grupy leków polega na hamowaniu wychwytu noradrenaliny i serotoniny przez komórki presynaptyczne. Dzięki temu wzrasta stężenie obu neuroprzekaźników w synapsie i zostaje przywrócone normalne przekaźnictwo nerwowe.
Przeciwdepresyjne działanie TLPD rozpoczyna się po 2-3 tygodniach kuracji,a jego pierwszymi oznakami jest poprawienie łaknienia. Jednak preparaty z tej grupy mogą doprowadzić do powstania stanów maniakalnych z próbami samobójczymi. W trakcie ich stosowania pojawiają się także objawy atropinowe czyli zaburzenia akomodacji, suchość w ustach, zaparcia, częstoskurcz. Oprócz tego występują tez inne objawy ze strony układu krążenia oraz bezsenność, drżenia, omamy, zaburzenia czynności wątroby.
Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)
Mechanizm działania tej grupy leków opiera się na hamowaniu aktywności monoaminooksydazy – enzymu biorącego udział w rozkładzie neurotransmiterów: noradrenaliny, serotoniny i dopaminy. Pozwala to na utrzymanie wysokiego stężenia neuroprzekaźników w synapsach, a tym samym na przywrócenie normalnej aktywności układu nerwowego. W ludzkim organizmie występują dwa typy monoaminooksydaz: MAO- A rozkładająca głównie serotoninę i noradrenalinę, a także dopaminę i tyra minę oraz MAO- B biorąca udział rozpadzie cząsteczek dopaminy, tyraminy i β- fenyloetyloaniny. Z tego względu do lecznictwa wprowadzono różne typy IMAO w zależności od tego, na który enzym MAO działają (nieselektywne- blokują oba enzymy, selektywne – hamują działanie jednego z nich MAO- A lub MAO-B).Jednak ze względu na działania niepożądane powodowane zwłaszcza przez nieselektywne IMAO zastępowane są przez inne preparaty antydepresyjne.
Do najczęstszych skutków ubocznych nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy zaliczmy interakcje z produktami bogatymi w tyraminę (sery, alkohol, cytrusy) objawiającą się wysokim ciśnieniem. Ponadto po zastosowaniu leków z tej grupy mogą wystąpić inne dolegliwości sercowo-naczyniowe, bóle i zawroty głowy, ospałość, drżenia, zaburzenia jelitowe, a także toksyczne uszkodzenie wątroby. Dlatego leki te stosowane są jako tzw. preparaty ostatniej szansy w leczeniu ostrej depresji, na którą nie skutkują inne formy farmakoterapii. Selektywne inhibitory chociaż niepozbawione skutków ubocznych są dużo bezpieczniejsze i ordynuje się je podczas terapii depresji przewlekłej i atypowej, znalazły także zastosowanie w leczeniu wczesnych stadiów choroby Parkinsona.
Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI)
To przeciwdepresyjne leki przepisywane w terapii łagodnej i średnio nasilonej depresji, natręctw, bulimii i choroby alkoholowej. Mechanizm działania tej grupy opera się na hamowaniu zwrotnego wychwytu serotoniny, a tym samym podnoszeniu jej poziomu w szczelinach synaptycznych. W przeciwieństwie do TLPD nie wpływają na stężenie noradrenaliny. SSRI doskonale nadają się do stosowanie podczas długiej farmakoterapii depresji, jednak niektórzy pacjenci przestają na nie reagować. Mogą być stosowane u chorych, którzy mają problemy układem sercowo – naczyniowym. Nie powinno się ich łączyć z IMAO oraz klomipaminą, a także z substancjami podnoszącymi poziom serotoniny w mózgu tj. tryptofan, dekstrometofan, sumatryptan.
Po zastosowaniu SSRI mogą wystąpić: bezsenność, bóle głowy, zaburzenia żołądkowo- jelitowe, dysfunkcje seksualne, a także napady lęku.
Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI)
To grupa antydepresantów o podobnym działaniu do SSRI, jednak oprócz hamowania zwrotnego serotoniny dodatkowo hamują zwrotne wchłaniacie noradrenaliny, dzięki temu podnosi się poziom obu neurotransmiterów w synapsach, a tym samym następuje działanie przeciwdepresyjne. SNRI znalazły zastosowanie nie tylko w leczeniu depresji, ale także bólu i stresu pourazowego oraz fobii społecznych.
Leki te nie są pozbawione skutków ubocznych jednak pojawiają się one na początku kuracji i ustępują w trakcie jej trwania. Do działań niepożądanych SNRI należą: zmęczenie, bezsenność, osłabienie, nerwowość, zaburzenia seksualne u mężczyzn.
Naturalne leki na depresję
- Witamina D – Kanadyjscy naukowcy odkryli też, że witamina D ma silną korelację z depresją. Ludzie, którym brakuje witaminy D są 11 razy bardziej podatni na depresję, niż ci, którzy mają jej poziom w normie.
- Kwasy tłuszczowe Omega 3 – naukowcy zauważyli, że na depresję chorują osoby, które spożywają mniej kwasów tłuszczowych Omega 3 a więcej produktów przetworzonych. Niedostarczanie organizmowi kwasów Omega 3 powoduje dodatkowo zaburzenia lękowe.
- Aminokwasy – depresja i lęki występują, gdy zaburzona jest praca neuroprzekaźników w mózgu. Ich budulcem są właśnie aminokwasy. Są one stosowane w leczeniu depresji jako zastępstwo dla chemicznych leków, ponieważ nie mają tak obciążających jak one skutków ubocznych a notuje się ich dużą skuteczność.
