+1 (1)
Aktualnie słowo depresja jest powszechnie znane oraz nadużywane. Często zdarza się tak, że ludzie mówią „mam depresję” chcąc powiedzieć, że mają słabszy dzień lub są w gorszej kondycji. Naużywanie słowa depresja może mieć poważne konsekwencje, prowadzić do bagatelizowania poważnych objawów, a w konsekwencji nie zgłaszania się do specjalistów przez osoby potrzebujące pomocy.
Przyczyny depresji
Depresja to jedna z najczęstszych chorób psychicznych rozpoznawanych przez psychiatrów i psychologów, zaraz obok zaburzeń lękowych. Na depresję chorują częściej kobiety, ale wbrew pozorom nie dotyka ona wyłącznie płci żeńskiej. Trudno odpowiedzieć na pytanie, dlaczego jedni chorują na depresję a drudzy nie. Psychiatrzy podkreślają, że pochodzenie depresji jest wieloczynnikowe i zależy od różnych zmiennych. Wpływ na wystąpienie depresji mogą mieć zarówno czynniki biologiczne, jak i psychologiczne, ale czy również pogodowe?
Podział depresji:
- endogenna,
- egzogenna,
- psychogenna.
Depresja sezonowa to nie tylko chwilowy stan przygnębienia, dlatego jeśli mamy gorszy dzień nie trzeba od razu zapisywać się na wizytę do psychiatry czy psychologa. Charakterystyczną cechą tego zaburzenia jest jego sezonowość oraz tendencja do reminiscencji w określonych miesiącach lub porach roku. Depresja sezonowa najczęściej pojawia się jesienią każdego roku, na przełomie października i listopada. Stosunkowo rzadko diagnozowana jest depresja letnia, która zaczyna się w upalne dni.
Objawy depresji sezonowej
Depresję sezonową można rozpoznać po:
- spadku energii i aktywności,
- towarzyszącemu smutkowi,
- osłabionym libido,
- utracie zainteresowań,
- zaburzeniach snu,
- spadku lub wzroście łaknienia,
- ospałości,
- unikaniu kontaktu z innymi ludźmi,
- zmniejszonej zdolność do koncentracji.
Depresja sezonowa może znacząco zaburzać nastrój człowieka oraz wpływać na zniekształcanie rzeczywistości.
Depresja sezonowa zaburza nastrój człowieka
Jak leczyć?
Osobom cierpiącym na depresję letnią zaleca się przebywanie w chłodnych, klimatyzowanych pomieszczeniach. Odwrotnie jest w przypadku depresji jesiennej, która „atakuje”, gdy dni są krótsze, a temperatura nieco niższa. Jednym z powodów, dlaczego chorujemy na depresję jesienną jest brak słońca, dlatego najskuteczniejszą jej formą leczenia jest fototerapia. Światłoterapia stosowana jest w przypadku leczenia różnych dolegliwości, np. łuszczycy, zaburzeniach snu czy krzywicy dorosłych. Zaletą tej terapii jest również to, że może byś stosowana samodzielnie przez pacjentów w domu.
Do rzadszych form leczenia depresji sezonowej należy psychoterapia oraz farmakoterapia. W łagodniejszych stanach depresji zalecany jest ruch na świeżym powietrzu, odpowiednia dieta wzbogacona witaminami z grupy B oraz aktywność fizyczna.
